Sezon na kukułki ?

Ponad półwieku temu podziwiałem wróble i gołębie na podwórku. Gołębie w lepszej lub gorszej formie trwały.

Wróbelki niedawno wróciły do krzaków, których nie było.

Poza wróblami są mazurki.

O śmieszkach nie wspomnę.

P.S.

Sroka w bardzo dziwnej pozycji próbowała, odczytać wnętrze torebki po czipsach.

Panie Marku, ciekawe obserwacje. Z pewnością tym gatunkom dobrze jest przy Polakach? Nawet w Warszawie, prawda?

Chris jest zakochany w pisie.

Choroba.

Dodam że nieuleczalna.

A prezydent Duda jest leworęczny, jak były prezydent Obama.

Coś jest na rzeczy , moim zdaniem.

Może kandydat winien zapoznać się 

Wanda Połtawska o roli kobiety w życiu współczesnym , fragment:

"...Bywa odwrotnie: brakuje mądrej decyzji w chwili, gdy ogarnięta emocjonalną kobiecą reakcją pragnie namiętnie dziecka i poddaje się próbom sztucznego zapłodnienia, popełniając ten sam grzech nieposłuszeństwa Bogu. Do grzechów znanych od wieków ludzie dołożyli obecnie grzech gwałtu - stworzenie gwałci Stwórcę i wymusza sztucznie nowe życie...

Gdy pewnego dnia zreferowałam Ojcu świętemu dane z kongresu lekarzy na ten temat, Ojciec św. powiedział: "Pan Bóg będzie chyba musiał ukarać tę ludzkość, bo to woła o pomstę do nieba".

Kobieta ma za zadanie uświęcić siebie i rodzinę, taką rolę przewidział dla niej Stwórca.

Płodność ludzka podlega prawom natury. Człowiek nie może siłą swojej woli tych praw zmienić, może im się poddać albo zniszczyć siebie. Odpowiedzialność ponosi człowiek nie za płodność, ale za swoją działalność, o której sam decyduje...."

Przedstawiłem w notce argument i wydaje mi się, że jest spójny i prawdziwy.

"Może kandydat winien zapoznać się" - właśnie o to chodzi.

"Kobieta ma za zadanie uświęcić siebie i rodzinę, taką rolę przewidział dla niej Stwórca" - tak.

"Płodność ludzka podlega prawom natury" - płodność, a szerzej płciowość, jest przypadłością, która od początku danego człowieka na stałe jest jest z nim, jako bytem substancjalnym, związana. Człowiek podlega prawu naturalnemu, które tak jest określane, gdyż człowiek ma je odczytywać w swoim naturalnym rozumie. Jest jednak prawem, którego Stwórcą jest Bóg, a nie człowiek. Człowiek ma natomiast obowiązek żyć według prawa naturalnego. Bóg pomaga człowiekowi, gdyż istotne rzeczy prawa naturalnego objawił w Piśmie świętym, jak choćby Dekalog, czy wiele fragmentów Starego i Nowego Testamentu, a zwłaszcza Ewangelii, gdzie Pan Jezus wyjaśnia sens prawa naturalnego, jak należy żyć według niego, np. nauczając o Dekalogu, czy o miłosierdziu.

Król Holandii (a może Belgii), abdykował na jeden dzień, aby czegos podobnego nie podpisywac. Podpisał w  braku króla (był to ostatni terin  na podpisanie)  jakiś ichnuiejszy interrex.  Czyli tak też można postawic Diabłu świeczkę i  Panu Bogu ogarek.

Niestety osądzanie czyli gradacja zachowań w kontekście zło-dobro jest nieunikniona. Kanalię i zjawiska ktorych jest nośnikiem należy należy nazywać definicyjnie po imieniu. Bez osądzania nie da się wskazywać zła bo samo wskazywanie jest osądem.

'co nam hańba, gdy dolary mają lepszy kurs od wiary".

https://www.youtube.com/watch?v=GXAEIPoxNew

Z pewnością chodzi tutaj o ocenianie czy osądzanie czynów, co należy robić. Natomiast osądzanie człowieka jako takiego mogło by się stać osądzaniem jego Stwórcy. Bardzo ważne jest tutaj to rozróżnienie, by "nie wylać dziecka z kąpielą". Potem człowiek i tak na swojej bytowości odczuje skutki swoich czynów i ponoszonej kary, której celem jest nawrócenie się człowieka i pojednanie się jego z Bogiem i ludźmi.

Jak najbardziej każda ofiara ma prawo domagać się sprawiedliwości, a winny ma być sprawiedliwą karą ukarany - w zamyśle: by się nawrócił.

Tak, żeby nie tylko się nawrócić do Boga, ale i w nawróceniu wytrwać, potrzebna jest człowiekowi łaska uświęcająca. A żeby przyjąć łaskę uświęcającą i w niej trwać, potrzebna jest nieustanna praca duchowa tegoż człowieka.

Czy właściwe jest takie ujęcie sprawy:

Jeśli ktoś "bierze aktywny udział w oszustwach", to nie można się zaraz po nim spodziewać ani jednego, ani drugiego. Na tyle może pomóc ofierze czyjegoś złego moralnie działania, na ile w danym czasie dążenie ofiary do sprawiedliwości pokrywa się z drogą osiągnięcia osobistej korzyści prawnika. ?

To tak trochę w świetle św. Tomasza z Akwinu.