Wiara szuka rozumu

Pewna pani kilka razy w roku uczestniczyła w pogrzebie. Kazania zaś przeze mnie głoszone odnosiły się do życia i śmierci. Podstawą oczywiście były fragmenty Pisma świętego, odpowiednie do pogrzebu. Sięgałem także do innej literatury, jak chociażby Jezus z Nazaretu Benedykta XVI czy Pieśń słoneczna św. Franciszka z Asyżu. Od czasu do czasu elementy kazań się powtarzały, gdyż ciężko byłoby napisać całkiem nowe kazanie na każdy pogrzeb.

I ta bardzo pobożna i mądra pani powiedziała po którymś pogrzebie, że jednak być może coś jest po śmierci. Zrozumiałem, że to były pierwsze słowa jej wiary w życie wieczne, pierwsze wyznanie słabej wiary, ale jednak wiary. Niesie to nadzieję, że najbliżsi ludzie w rodzinie również pójdą tą drogą i pewnego razu wypowiedzą swoimi słowami wyznanie wiary w życie wieczne. Oczywiście pod pojęciem życie wieczne rozumiem naukę Kościoła na ten temat.

Ale pojawia się od razu pytanie, czy u innych ludzi, którzy może nie są tak pobożni i którzy nie mają wielkiego doświadczenia w sprawach wiary, w ogóle jest wiara w życie wieczne? Czy jest wiara w to wszystko, co głosi Kościół?

W innej parafii, na końcu pogrzebu, już przy grobie, po wszystkich modlitwach kapłana, bardzo pobożna i mądra kobieta powiedziała: No to teraz zmarłej wszystko się już skończyło. Dalej już niczego nie ma. I co tu mówić?

Człowiek szuka takich krótkich zrozumiałych odpowiedzi na swoje pytania, chociaż zbyt często nawet nie próbuje zrozumieć swojego pytania. Żeby tylko była odpowiedź. Jednak Kościół nie może dać takich odpowiedzi na pytania, które nie są jasne. Na początku należy wyjaśnić pytanie. Jeśli nie będzie jasności, wtedy usłyszymy takie odpowiedzi, jak gdy pewnego razu przy grobie rozwinęła się dyskusja o jakichś zupełnie nieistotnych rzeczach, a pewna pobożna kobieta rzekła: Trzeba zrobić tak a nie tak. Jeśli tak nie zrobimy, to zmarła przyjdzie we śnie. A jeśli kapłan mówi, że to niemożliwe, to komu ludzie uwierzą?

Takim odpowiedziom, które w rzeczy samej nie mają żadnego związku z wiarą, brak również związku z rozumem. Wiara bowiem poszukuje więzi z rozumem. Gdyż wiara żąda, by ją zrozumiano. Wiara powinna iść ramię w ramię z rozumem. Jeśli tak się nie dzieje, wtedy wiara nie jest wiarą, lecz są to wierzenia na poziomie bajek. I tutaj jest już wszystko, co tylko chcesz, zarówno sny, czy zabobony, czy niech mu piasek lekkim będzie, czy rytuały jakimś bożkom. Prawdy tylko brakuje, którą Bóg objawił o sobie i odpowiedzi na to Objawienie, to znaczy wiary - także brakuje.

Pewna kobieta, modląc się wieczorem przy grobach bliskich, zauważyła nagle przelatującą bezgłośnie i nisko nad grobami sowę. O! może to znak od moich bliskich? Może jednak jest życie po śmierci? A więc kolejne pytanie: czy kapłani na darmo głoszą kazania pogrzebowe? Może jednak nie na darmo. Bo czyż jakaś sowa może wzbudzić w osobie ludzkiej wiarę nadprzyrodzoną, wiarę Kościoła?

Vilaka 7.01.2015 roku

---

tagi: kościół  vilaka  życie wieczne  życie po śmierci 

	Trzy-Krainy
	7 stycznia 2025 16:28

8     359    5 zaloguj sie by polubić