Myśli z kazań brwinowskich. Praca duchowa.
Kluczem pomocnym przy lekturze książki jest praca duchowa. Innymi słowy, książka powstawała w ten sposób, by w krótszych czy dłuższych odsłonach przedstawiać, czym jest praca duchowa. Nie jest to wykład systematyczny na jej temat, lecz ukazywana jest ona w ramach rozważań wychodzących z czytań mszalnych. Trudno bowiem byłoby dbać o swoje życie nadprzyrodzone, gdyby się choć trochę nie pracowało duchowo. Życie nadprzyrodzone w duchu człowieka rozpoczyna się w jednej określonej chwili. Jest nią chrzest święty. Wówczas Bóg wlewa do ducha ludzkiego łaskę uświęcającą. Od tej pory, poprzez tę łaskę, Bóg w Trójcy Świętej Jedyny mieszka w duchu ochrzczonego i działa, nawet bez jego udziału (por. św. Tomasz z Akwinu, Suma teologiczna). Duch ludzki nie jest czymś oddzielnym od duszy duchowej, ale stanowią go trzy władze duchowe, czyli władze wyższe duszy duchowej człowieka. Są nimi rozum duchowy, pamięć duchowa i wolna wola duchowa (por. św. Augustyn; por. ks. prof. Tadeusz Guz, wykłady w internecie). Poniżej przykładowy fragment z V Niedzieli Wielkanocnej 2023 roku:
***
Popatrzmy, w jaki sposób spotykają się dwie osoby ludzkie. Przekonamy się, że również płaszczyzna fizyczna, cielesna, czyli widzialna, nie wystarcza, aby się spotkać.
Człowiek, pracując duchowo swoim rozumem, który, co należy podkreślić, nie jest materialny, gdyż znajduje się w duszy ludzkiej, dochodzi do zrozumienia kolejnych prawd. Zastanawia się nad każdą sprawą w świetle Ewangelii i Dekalogu, aż zrozumie jakąś prawdę tak, że może według niej żyć. Potem dzieli się tą prawdą z drugą osobą, używając mniej czy więcej słów, czyli jakoś opisuje prawdę. Druga osoba oczywiście słucha i poprzez zmysły usłyszana informacja wpada do jej duszy. I teraz jest przed tą osobą drugi etap, drugie zadanie, o wiele ważniejsze. Ma zaangażować swój rozum, by w świetle Ewangelii i Dekalogu dojść do zrozumienia prawdy. Dopiero wtedy, gdy ją zrozumie i zacznie nią żyć, następuje spotkanie, dopełnienie spotkania tych osób, gdyż żyją tą samą prawdą. Prawda ich łączy czyli, jak to się mówi, powstała między tymi osobami relacja. Jeśli zatem osoby spotykają się w prawdzie, jest między nimi relacja. Jeśli zaś nie dzielą się zrozumianymi przez siebie prawdami, relacja opiera się na emocjach, uczuciach, pragnieniach zmysłowych i fantazjach, czyli jest to „relacja w cudzysłowie".
Tak więc, jak osoba ludzka ma myśleć dzień i noc, by dochodzić do prawdy, a potem się nią dzielić, tak też swe myśli ma nieustannie wznosić do Boga, modlić się i, zjednoczona z Bogiem w łasce uświęcającej, objawione przez Boga prawdy ma wprowadzać w czyn.
W ten również sposób, przyjmując prawdę wiary o obecności Pana Jezusa w każdej najmniejszej cząsteczce Najświętszego Sakramentu, możemy, gdy jesteśmy przygotowani, przyjąć Go w Komunii świętej. Widzialna Hostia ukazuje niewidzialną rzeczywistość samego Boga. Do Komunii św. zatem przystępujemy z największą czcią, jaką stworzenie może oddać swemu Stwórcy i Zbawicielowi.
Przykład zmysłu wiary ludu Bożego: proboszcz ogłasza, że Komunia przez kościół, że można przyjąć na stojąco i powtarza te słowa, bo wszyscy klęczą. Zachęca, że można wstać, że Kościół dopuszcza. Nikt się nie poruszył, czy starzy, czy młodzi, czy zdrowi, czy chorzy, wszyscy przyjmowali Ciało Chrystusa na klęczkach. Kolejny proboszcz udzielał Komunii świętej przy balaskach, gdzie też ludziom wygodniej uklęknąć, niż na betonie podłogi.
https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/mysli-z-kazan-brwinowskich-stanislaw-kowalski/
tagi: praca duchowa życie nadprzyrodzone spotkanie osób
|
Trzy-Krainy |
| 11 października 2024 21:49 |