Dziekuje Ojcu za notke. Pierwszy raz poczytalam o Rywaldzie. Figura usmiechnietej Matki Bozej - piekna. Z opisu wynika, ze w pewnym okresie pozbyto sie tego wotum z wlosow, ciekawa jestem formy rzezby pod tymi wlosami.. Czy jest jakies zdjecie?

Homilia Prymasa piekna i przejmujaca. Pozwole sobie wkleic fragment.

"Moglibyśmy sobie postawić pytanie, ilu ludzi za lat 50 przybędzie do Rywałdu na uroczystości Narodzenia Najświętszej Maryi Panny? Czy te łąki zakwitną jak dzisiaj twarzami rozmodlonych ludzi i barwami ich ubrań? Czy wasze córki zdolne będą do takich ofiar i poświęceń jak wy, Matki? Czy wasi synowie będą tak wytrwali w pracy na roli  jak i Wy, Ojcowie? Czy nie zniszczą, nie zmarnują waszego trudu, jaki włożyliście w ziemię ojczystą?(...)Jakże dzisiaj często, niestety, milkną kołyski, nie płaczą niemowlęta, nie radości w rodzinach, zamyka się szkoły – gdyż brak jest dzieci. Więcej jest zgonów aniżeli urodzin. Jeśli tak nadal będziemy postępowali, to prawdopodobnie za lat 50 ten plac będzie pusty. A cóż warta jest ziemia, co znaczy Ojczyzna i Naród bez ludzi? Niech Święta Boża Rodzicielka, wrażliwa na dzieci Matka z Rywałdu, pomoże Wam w dniu koronacji Jej świętej postaci i postaci Jej Syna, odpowiedzieć na te pytania (...) Może nam zabraknąć wielu rzeczy, ale nie może zabraknąć w kołyskach dzieci, bo wtedy praca nasza będzie nikomu niepotrzebna. Nie będziemy przecież pracowali tylko po to, aby przez eksport żywić inne narody. My musimy wyżywić nasze dzieci! Lecz aby je wyżywić, trzeba je najpierw mieć"

Moja mama rodzila swoje dzieci w latach 70 wlasnie. Mowi, ze przy kazdej ciazy otrzymywala od lekarzy "propozycje". To byla jakas komunistyczna akcja wynaradawiania, pod pretekstem nowoczesnosci. Na szczescie chyba narod tak calkowicie sie nie poddal.

Takim zdjęciem nie dysponuję. Są jednak kopie tej figury, oczywiście bez peruk, i tam Matka Boża ma wyrzeźbione nakrycie głowy, jakiego kobiety używały w średniowieczu, czyli welon plus coś trochę podobne do korony, ale przyznam się, że się nie znam na takich rzeczach :)

Prymas w przytoczonej homilii przekazuje prawdy w poprawnym kontekście teologicznym i historycznym, pomaga wiernym niejako zobaczyć je w swoim życiu, przeprowadza narodowy rachunek sumienia i daje pewne wskazówki do działania na przyszłość. Zatem dba i o przekaz prawdy, i o sposób, jakość tego przekazu. W ten sposób dochodzi do spotkania pomiędzy Prymasem a poszczególnym słuchaczem i na to nakłada się łaska Boża, i z czasem przychodzą dobre owoce.

Myślę, że tekst tej homilii jakoś współgra z dzisiejszą notką pana Gabriela, na zasadzie, że prawda pasuje do prawdy, a organizatorzy masowych imprez kulturalnych wiele od Prymasa mogliby się nauczyć.