30 stycznia

Pierwsze Czytanie przedstawia wielkie zmartwienie Dawida z powodu Absaloma, jego syna: Król zapytał Kuszytę: «Czy dobrze się wiedzie młodemu Absalomowi?» Odpowiedział Kuszyta: «Niech się tak stanie ze wszystkimi wrogami pana mojego, króla, i ze wszystkimi, którzy złośliwie przeciw tobie powstali, jak z tym młodzieńcem».

Król zadrżał. Udał się do górnego pomieszczenia bramy i płakał. Chodząc, tak mówił: «Synu mój, Absalomie! Absalomie, synu mój, synu mój! Obym ja umarł zamiast ciebie! Absalomie, mój synu, mój synu!»

Joabowi zaś doniesiono: «Król płacze. Rozpacza z powodu Absaloma». Tak więc zwycięstwo przemieniło się w tym dniu w żałobę dla całego ludu. Posłyszał bowiem lud w tym dniu wiadomość: «Król martwi się z powodu swego syna» (2 Sm).

Mimo że wszelkie wyroki w przypadku Absaloma byłyby skazujące, to jednak Dawid kieruje się sumieniem i miłością, przez co sam chętnie poniósłby śmierć, byleby ocalić swego syna. To jest właściwe zrozumienie sprawiedliwości, która w miłosierdziu znajduje swoją pełnię. Nie przypadkowo w Ośmiu Błogosławieństwach po "pragnących i łaknących sprawiedliwości" następują "błogosławieni miłosierni". Człowiek może być obdarowany nie tylko tym, co mu się należy, ale i tym, czego nie był godzien, a staje się godzien dzięki łasce. Tak właśnie, dzięki łasce. Największe miłosierdzie otrzymuje człowiek wtedy, gdy Bóg odpuszcza mu grzechy we Chrzcie świętym, a potem w Sakramencie pokuty i pojednania. Łaska uświęcająca oznacza, że człowiek jest godzien wejść do królestwa Bożego.

W Ewangelii Pan Jezus nieustannie głosi dobrą nowinę i okazuje Boże miłosierdzie przez znaki, uzdrowienia i wskrzeszenia: A Jezus natychmiast uświadomił sobie, że moc wyszła od Niego. Obrócił się w tłumie i zapytał: «Kto dotknął mojego płaszcza?» Odpowiedzieli Mu uczniowie: «Widzisz, że tłum zewsząd Cię ściska, a pytasz: Kto Mnie dotknął». On jednak rozglądał się, by ujrzeć tę, która to uczyniła. Wtedy kobieta podeszła zalękniona i drżąca, gdyż wiedziała, co się z nią stało, padła przed Nim i wyznała Mu całą prawdę. On zaś rzekł do niej: «Córko, twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju i bądź wolna od swej dolegliwości».

Gdy On jeszcze mówił, przyszli ludzie od przełożonego synagogi i donieśli: «Twoja córka umarła, czemu jeszcze trudzisz Nauczyciela?» Lecz Jezus, słysząc, co mówiono, rzekł do przełożonego synagogi: «Nie bój się, wierz tylko!» I nie pozwolił nikomu iść z sobą z wyjątkiem Piotra, Jakuba i Jana, brata Jakubowego.

Tak przyszli do domu przełożonego synagogi. Widząc zamieszanie, płaczących i głośno zawodzących, wszedł i rzekł do nich: «Czemu podnosicie wrzawę i płaczecie? Dziecko nie umarło, tylko śpi». I wyśmiewali Go.

Lecz On odsunął wszystkich, wziął z sobą tylko ojca i matkę dziecka oraz tych, którzy z Nim byli, i wszedł tam, gdzie dziecko leżało. Ująwszy dziewczynkę za rękę, rzekł do niej: «Talitha kum», to znaczy: «Dziewczynko, mówię ci, wstań!» Dziewczynka natychmiast wstała i chodziła, miała bowiem dwanaście lat. I osłupieli wprost ze zdumienia. Przykazał im też z naciskiem, żeby nikt o tym się nie dowiedział, i polecił, aby jej dano jeść (Mk).

Jedni w tym samym czasie przeżywają zwątpienie, jak ludzie od przełożonego synagogi, inni Pana Jezusa wyśmiewają, lecz ci, co trwają w wierze, otrzymują miłosierdzie dla siebie i bliskich. Opisane działanie Pana Jezusa zapowiada Sakramenty święte w Kościele, który niezłomnie niesie w sobie wiarę objawioną, która, jak pisze papież Benedykt XVI w encyklice „Deus caritas est”, ma moc oczyszczania sumienia każdego człowieka, by budował sprawiedliwą społeczność.

***

Czytania mszalne z:

https://brewiarz.pl/i_24/3001p/czyt.php3

---

tagi: miłosierdzie  sprawiedliwość 

	Trzy-Krainy
	29 stycznia 2024 22:27

5     536    3 zaloguj sie by polubić