Jedna z poprzednich notek pt. Nici całego świata łączą się w ornacie dotyczyła parafii w Górce Kościelnickiej pod Krakowem, a obecnie już w Krakowie, w Nowej Hucie. Dzisiejsza zaś notka również jest bądź tłumaczeniem z łaciny, bądź uwspółcześnieniem mowy staropolskiej (większość tekstu), z tej samej księgi protokołów powizytacyjnych, a dotyczy parafii sąsiedniej, czyli św. Wincentego z Saragossy w Pleszowie, teraz już także w Nowej Hucie. Rozdziały opisujące plebanię, wikarówkę, dom organisty, gospodarstwo, poddanych i dziesięciny pominąłem, by nie przedłużać notki, jednak można je łatwo odszukać w linku dołączonym na dole, pod notką. Poza tym pewne wyrażenia staropolskie, czy łacińskie zostawiłem, by tekst nie stracił kolorytu z epoki. Interpunkcję trochę poprawiłem, by ułatwić Czytelnikom zapoznanie się z protokołem. Przypominam, że słowniczek staropolski odnośnie tekstyliów, zwłaszcza haftu, zamieściłem w notce o kościele w Górce Kościelnickiej.

 

***

 

Pleszów dnia 13 miesiąca listopada (1747 roku)

 

W tej wsi dziedzictwa Jego Wysokości Księcia Sanguszko, Chorążego Wielkiego Księstwa Litewskiego jest drewniany kościół parafialny pw. św. Wincentego, Męczennika i Lewity (Diakona) wizytowany w roku 1728 przez Najjaśniejszego i Wielebnego Pana, Michała Kunickiego, biskupa arsinoeńskiego, sufragana i wówczas archidiakona krakowskiego, forma jego (tj. kościoła) jak krzyż, lecz nie doskonała. Stan tego koscioła, jaki na teraz jest, tak od wewnątrz, jak i od zewnątrz, opisany jest w Inwentarzu, podczas obecnej wizytacji uczynionym, wstawionym poniżej, gdzie zatem rzeczy sakralne, portyki, dzwonnica, cmentarz i kostnica odrębnie są opisane. Mówi się, że ten kościół konsekrowany był przez samego św. Stanisława, Biskupa i Męczennika, co jednak nie jest pewne, chociaż Dzień jego Dedykacji obchodzi się w pierwszą niedzielę po święcie Podwyższenia Krzyża Świętego. Fundacja tego kościoła, erygowanie i nadanie uposażenia (dotatio) znajduje się u Jego Wysokości obecnego Dziedzica. Najświętszy Sakrament jest przechowywany przyzwoicie w Tabernakulum, dobrze zamkniętym, Którego ostatnie odnowienie (Renovatio) było uczynione dnia trzydziestego przeszłego miesiąca października. Lampy przed Nim płoną cały dzień, do chorych w oddzielnym naczyniu (vasculum) srebrnym jest noszony. Ponadto Jego Wystawienie w oktawie Bożego Ciała, jest w Dniu Tytułu i Dedykacji Kościoła. W święta Najświętszej Panny z racji różańca, następnie w dniach Niedzielnych okresu Wielkiego Postu w godzinach popołudniowych, kiedy jest Nabożeństwo Pasyjne, chociaż jednak bez specjalnej umiejętności odbywa się to Wystawienie. Relikwie, w tym kościele, żadne się nie znajdują, z wyjątkiem tych, które są przechowywane w przenośnym srebrnym krzyżu, lecz nie są one uwierzytelnione. Chrzcielnica z rogu Epistoły, teraz umieszczona w chórze większym, szerzej opisana w inwentarzu, jej woda w tym roku konsekrowana i zmieszana ze świętymi olejami. U stóp Baptysterium jest dość wygodne naczynie. Oleje święte w tym roku konsekrowane od rogu Ewangelii Ołtarza głównego w szafce dobrze zamkniętej, w trzech stojących wazach przechowywane, naczynia (vascula), w których jest noszony olej chorych, są opisane w Inwentarzu. Ołtarzy w tym kościele znajduje się pięć (dwa dobrodziejów (collateralia) są konsekrowane, w pozostałych używanych są portatilia), które pojedynczo są opisane w Inwentarzu. W jednym ołtarzu collateralnym znajduje się cenny obraz, jak twierdzili prawie wszyscy parafianie, od którego doświadczyli wiele szczególnych łask, jak świadczą tabele wotywne poniżej odnotowane, nigdy jednak specjalna komisja nie zebrała się nad sprawą tych cudów. Odpusty zupełne są dla tego kościoła zgłoszone i przyjęte na Święto Tytułu kościoła. Na święto zaś błogosławionej Kingi, siedem lat, oba na dziesięciolecie tylko, że roku 1741 dnia 19 stycznia, zostało rozpoczęte. Oprócz tych wyżej wymienionych Odpustów, inne szczególne ma ze swego zwyczajnego stosowania Bractwa Różańcowego, którego Promotorem jest sam Oświecony i Wielebny Pan Rektor Kościoła niżej określony. Sporządzono na wizytację listę tego bractwa i podpisano ją, rejestru działań nie sporządzono, gdyż jest ich za mało obecnie. Księgi metrykalne Ochrzczonych, Małżonków i Zmarłych wdzięcznie spisywane, i na wizytację podpisane. Oświecony Rektor przedstawia obszerną inwentaryzację widocznego obecnie stanu kościoła. Prawa zaś i proces tego kościoła w specjalnej księdze, w której zawierają się opisane dekrety reform. Dziesięciny w granicach tej parafii nie idą na potrzeby biskupa. Znajdują się jednak takie pola zarówno praediales, jak i chłopskie, z których nikomu nie płaci się dziesięciny. Nie wiadomo o żadnych dowodach, że proboszcz tego kościoła posiadał kiedyś darowiznę. Jednakże sprzeciwia się temu Jego Wysokość Dziedzic. Poddani plebańscy i ich dom, jak i dom rodziny plebańskiej i samego Rektora kościoła w Inwentarzu dokładnie są opisane. Rektorem kościoła tego jest Oświecony i Szanowny M. Józef Węgrzynowicz, dr filozofii, Kustosz Kościołów Kolegiackich Skalbmierskich, Kanonik Krakowski Wszystkich Świętych, Dziekan Zewnętrzny (Forancus) Proszowicki roku 1740 do teraz beneficjum bezwarunkowe, wszystkie wymagania przygotował, jedno z szanownym Wikarym, który jest obecnie (…) z powodu przeszkód w rezydowaniu obecnego Rektora kościoła, wyręcza Szanowny Józef Głowalski, lat sześćdziesiąt. Do obydwu tak Rektorowi, jak i Szanownemu Wikaremu, jak w kościele, tak i w parafii dobry porządek, zarówno o wyżej wspomnianych, jak i z kontroli konieczne do poprawienia, w Dekrecie Odnowy (reformationis) po Inwentarzu są one wystarczająco wyrażone. Parafia ta zawiera wioski, w Inwentarzu, jak poniżej omówione, po zweryfikowaniu wszystkiego, jest to określone. Wieś Brzegi, która teraz należy do parafii Grabie, wliczała się kiedyś do tej parafii w Pleszowie, ale jak wynika z powyższej księgi, w której prawa kościoła Pleszowskiego są opisane, że w jakimś nieokreślonym czasie wylewu Wisły, na prośbę mieszkańców brzegowskich, wieś podlega pod [parafię Grabie], ale roku, w którym to się stało, nie podano, ani też nie ma urzędowej transakcji o tym w Pleszowie. Szkoły parafialnej nie ma. Szpitala dla ubogich nie ma, ale są oni rozproszeni po całej parafii i przez parafian karmieni. Kaplica w granicach parafii tej tylko jedna w Krzesławicach, oddzielona od dworu i otoczona płotem drewnianym, wewnątrz malowana. Ma dobre własne portatilium, mappas tres, a kielich jest przyniesiony z jakiegoś (innego) kościoła. Obecnie rzadko jest w niej celebrowana Msza święta, ani nie wiadomo, czy się do tego nadaje, ale mówią, że jest poświęcona, ma własną wieżę z dzwonem.

 

„Inwentarz Kościoła Pleszowskiego y plebanij z porządkiem wszelkim dnia 13 listopada Roku Pańskiego Tysiącznego Siedemsetnego Czterdziestego Siodmego spisany”.

 

Kościół z drzewa jodłowego miejscami bardzo spróchniały circum: circa w przyciesiach w ziemię wszedł, sobótki (sobutki) wokół kościoła noviter postawione ze wszystkim, dach na kościele dobry. Okien w kościele osiem (ośm), wszystkie dobre, od północy, taflowe, nowe. Dzwonnica przy kościele przywiązana na przyciesiach dębowych, wiązanie w nicy dobre. Dach na dzwonnicy niedawny dobry, na wierzchu krzyż żelazny. Dzwony na tej dzwonnicy trzy: jeden wielki, drugi mniejszy, trzeci najmniejszy. W tej dzwonnicy są okna dwa w małych szybkach, dobre. Piętra trzy. Na najwyższym piętrze są okna trzy okiennicami zamykane na zawiasach i hakach z kołowrotami drewnianymi do zakładania. Z tej dzwonnicy sa drzwi na kościół do sygnaturki, która jest w kopułce, ta kopułka ze wszystkim jest dobra. W dzwonnicy są troje drzwi: jedne od zachodu wpół otwierane na gradusach dla otwierania za drzwiami, kuny żelazne dla zakładania drągiem, podłoga w dzwonnicy dobra. Drugie drzwi od północy (a septentrione) do komory brackiej, w tej komorze (kumorze) podłogi nie masz, te drzwi na zawiasach i hakach, zaś komora z drzewa jodłowego, przycieś od północy zgniła. Trzecie drzwi od południa (a meridie) z zamkiem drewnianym ślepym, ze skoblem i wrzeciądzem. Ta dzwonnica deskami obita jodłowymi, miejscami listwowanie na spojeniu dołem zgniłe. Z tej dzwonnicy są drzwi do kościoła na zawiasach i hakach z zamkiem, kluczem, skoblem i wrzeciądzem, za drzwiami są kuny żelazne do zakładania drągiem. Wchodząc do kościoła, są ławki od południa popoprawiane, od północy zaś tylko jedna, przy tej konfesjonał stary, w tym kościele jest ołtarzów pięć, to jest Wielki Ołtarz Najświętszej Trójcy (Ssmae Trinitatis) teraz odnowiony ze wszystkim, i Cyborium odnowione, do tego drzwiczki na zawiasach z zamkiem i kluczem, za ołtarzem jest obraz św. Wincentego wprawiony, pod którego tytułem kościół. Drugi ołtarz św. Józefa nowo wystawiony pstrozłocisty, z góry jest tego ołtarza, obraz św. Kunegundy. Trzeci ołtarz Zwiastowania Najśw. Maryi Pannie z drzwiczkami do zamykania obrazu z zameczkiem i kluczykiem, pstrozłocisty, lecz z dawności zakopcony. Czwarty ołtarz Najśw. Maryi Panny Różańcowej pstrozłocisty i ten przykopcony. Piąty ołtarz św. Anny pstrozłocisty z drzwiczkami do zamykania obrazu. Te wszystkie ołtarze są syncerską robotą. W tym kościele jest drzwi czworo. Pierwsze do ustawienia powyżej napisane, drugie od północy do zakrystii na zawiasach i hakach gwoździami żelaznymi nabijane z skoblami i wrzeciądzami dwiema z zamkiem i kluczem dobrym. Do tych drzwi są gradusy nadmurowane dla dobrego schodzenia, podłoga zakrystii wyreperowana dobra. Ta zakrystia z drzewa jodłowego w przyciesiach zgniłych, okno do zakrystii dobre nowe dane, krata w tym oknie żelazna, okiennica zasuwana z zatyczkami żelaznymi, szafki dobre na schowanie aparatów, wszystkie także i szufladki, które są wyżej dane, na tych szufladkach jest szafka z zamkiem i kluczykiem dobrym na zawiasach ślusarską robotą. W tej zakrystii jest stół na kładzenie świec, półka na stawianie Tabernacula. Z zakrystii są schody na górę, która jest jakby skarbcem z drzwiami na zawiasach i hakach z zamkiem i kluczem, na tym skarbcu jest skrzynia drewniana żelazną blachą obita, ze skoblami i wrzeciądzami dwiema, z zamkiem złym, okno jedno, w nim krata żelazna, okiennica na zawiasach i hakach ze skoblem i wrzeciądzem. Trzecie drzwi kościoła idą do Ogrójca za Wielkim Ołtarzem od wschodu, ale zabite. Czwarte od południa do kruchty na zawiasach i hakach ze skoblami i wrzeciądzami dwiema z zamkiem i kluczem dobrym. Ten kościół jest wewnątrz malowany, ale nie znać dla dawności. Podsiębitka w tym kościele lubo malowana, ale zła bardzo, bo zgniła za poprzedników (antecessorów). Posadzka w małym chórze ceglana, przy której jest grób murowany, niedawno poprawiony, ponieważ się już zawalał. Zaś w Wielkim Chórze drewniana z desek podłoga, ale pogniła miejscami przez dawne się lanie przez dach. Ambona prostą robotą staroświecka, przy tej ławka, i przy zakrystii ławka na jedną osobę stolarską, zaś druga ciesielską robotą. Chór w tym kościele na nowo wyreperowany, na którym jest pozytew wymalowany, razem z gankiem. Chrzcielnica staroświecką robotą niedawno pomalowana z żelaznym prętem i kłódeczką do zamykania. Przy Wielkim Ołtarzu jest szafka z zameczkiem i kluczykiem, gdzie się chowają oleje święte. Wychodząc z kościoła od południa jest kruchta albo Babieniec dla ubogich, w tym Babieńcu jest kropielnica marmurowa na dębowym słupku, żelaznymi obręczami obita. Ten Babienic jest deskami obity, z tego jest dwoje drzwi na zawiasach i hakach ze skoblami i wrzeciądzami, haczykami do zakładania żelaznymi. Na tym Babieńcu dach dobry. Rynny za Babińcem, sobotkami i dzwonnicą nowo dane.

 

Srebro kościelne

 

Monstrancja staroświecka pstrozłocista niedawno naprawiana i odnawiana. Puszka (pixis) wysoka, sutozłocista, na wierzchu imię Jezus w promieniach srebrne pozłociste. Puszka druga mała, na trzech nóżkach, wewnątrz pozłocista, na wierzchu pozłocisty krzyżyk płaski. Puszka trzecia najmniejsza, do chorych, przy niej czareczka dla oblucji srebrna. Kielich srebrny sutozłocisty staroświecki, na kształt filagranowej roboty, osadzony z pateną pozłocistą. Kielich drugi wysoki pozłocisty z pateną takąż. Kielich trzeci mały pstrozłocisty, z takąż pateną. Kielich czwarty cały biały, wewnątrz tylko pozłocisty, z pateną takąż. Krzyż na procesję świeżo wyreparowany, w nim relikwie, pacyfikał mały biały złamany (…) w nim Agnus Dei. Thurybularz nowo reparowany. Łódka nowo naprawiona z łyżeczką do thurybularza. Ampułek białych para z wierzchami, jedna w środku pozłocista. Lampa jedna większa z trzema łańcuszkami odnowiona. Lampa druga mniejsza z trzema łańcuszkami, odnowiona. Sukienka na obraz Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny na desce przybita, tak wielka, jak stary obraz. Księżyc (miesiąc) i korona na obraz Najświętszej Maryi Panny Różańcowej, pozłocisty srebrny. Księżyc (miesiąc) i korona biała, koron srebrnych dwie, pozłocista trzecia i księżyc. Wotum srebrnych większych i mniejszych jedenaście. Wotum nóżka jedna. Wotum nóżka jedna. Wotum rączka jedna. Wotum serce jedno. Łańcuszek pobielany miedziany. Nalewaczka do Chrztu. Korali nici dwadzieścia osiem.

 

Cyna kościelna

 

Lichtarzy cynowych par dwie, z tych jeden złamany, małych stołowych dwa. Anquos cynowy jeden. Naczynia (vascula) podwójne na oleje święte. Trzecie osobne. Naczynie na sól.

 

Mosiądz

 

Lichtarzy para, z tych jeden złamany, małych para, z tych także jeden złamany. Lampy dwie. Miseczka mała, kropielniczka mała, kociołek na wodę święconą. Pasyjka czyli Ciało Pana Jezusa ukrzyżowanego na drewnianym krzyżyku.

 

Miedź kościelna

 

Kociołek w chrzcielnicy. Miednica pod anquos. Kociołek na wodę święconą.

 

Drewniane naczynie

 

Lichtarzy drewnianych dziesięć. Kierc na paschalną świecę. Pasyjek małych pięć. Skrzynia drewniana w babieńcu, na której ubodzy siedzą, z zawiasami ze skoblem i wrzeciądzem. Skrzynia na świece z zawiaskami, skoblem i wrzeciądzem, z zameczkiem i kluczem. Skrzyneczka na paschalną świecę, karbona kościelna z zawiasami. Puszka na komunikanty. Cebrzyk na noszenie wody. Roratnie dwie. Tryangul na jutrznię jeden. Resurrectionis figura jedna. Krucyfixów na procesję jeden, dla ubogich na Wielkanoc drugi. Pulpit dla organisty na chórze jeden. Tablica na jałmużnę jedna. Tablica bracka jedna. Mar dwoje. Trumna jedna.

 

Szkło

 

Ampułek kryształowych para jedna. Zielonego szkła par sześć. Dzbanków tureckich para jedna. Całych dzbanków glinianych prostych par cztery.

 

Żelazo

 

Kłódek kościelnych z kluczami dobrych trzy. Puszka na Hostie jedna. Cyrkół do komunikantów jeden. Żelaza spiżowe do pieczenia opłatków stare. Dzwonków do ołtarzów małych pięć, przy stole do chorego szósty. Siódmy przy zakrystii. Ósmy przy woreczku, z którym dziadek prosi na kościelną karbonę. Ten woreczek lamowy niedawny.

 

Apparat koloru białego

 

Ornat morowy biały z kolumną czerwoną atłasową ze stułą i manipularzem takimiż, koroną szychową obwiedziony, płótnem błękitnym podszyty przez teraźniejszego X. Plebana sprawiony. Ornat materii białej, a na nim zielone kwiatki, w paski, ze stułą i manipularzem takimiż, płótnem pomarańczowym podszyty, po nieboszczyku księdzu Klimkiewiczu W.P. kościołowi dany. Ornat atłasowy, kwiaty na nim wyszywane jedwabiem, z kolumną białą, białym szychem i włóczką szyty, ze stułą i manipularzem, płótnem pomarańczowym podszyty, z galonkiem szychowym na przodku przetarty. Manipularz i stuła zła. Ornat adamaszkowy, kwiateczki na nim złote, na ramionach oberwany, z kolumną szychową, ze stułą i manipularzem złymi, płótnem pomarańczowym podszyty, z galonkiem szychowym. Ornat parterowy z zieloną kolumną parterową, na przodku trochę przetarty, ze stułą i manipularzem, płótnem pomarańczowym podszyty. Ornat cielisty atłasowy, z koroną srebrną, bez stuły, z manipularzem, błękitnym płótnem podszyty. Ornat lamowy, kwiatki na nim różowe, z kolumną pstrą jakby w półszachownicę, z blaszką żółtą, zielonym płótnem podbity z manipularzem bez stuły, z koronką szychową, nadtyrany. Ornat nędzowy z kolumną cielistą, bombowy, z frandzelką pstrą jedwabną, z manipularzem bez stuły, płótnem czerwonym podszyty. Ornat parterowy, kwiatki na nim różnego koloru, stary, z manipularzem, z galonkiem jedwabnym pstrym, czerwonym płótnem podszyty. Ornat adamaszkowy w paski, na nim kwiatki złote dobre, z kolumną czerwoną adamaszkową, w paski, bez stuły, z manipularzem, z koronką szychową, płótnem czerwonym podbity. Ornat biały teletowy z kolumną czerwoną, teletową, z frandzelką i galonkiem około niego karmazynowym, bez stuły i manipilarza, czerwonym płótnem podszyty. Ornat biały nędzowy, kwiatki na nim różnego koloru, z kolumną bombową czerwoną, z galonkiem i koronką szychową, pomarańczowym płótnem podszyty.

 

Czerwony kolor

 

Ornat teletowy wszystek, ze złotym galonkiem i koronką, ze stułą i manipularzem, zieloną kitajką podszyty. Ornat czerwony materialny, na nim z różnych kolorów kwiaty, złotą blaszką przerabiany, w środku kolumna biała z blaszki, i włóczką szychową, kolumna i kraje obszyta koronką srebrną, podszyty zielonym płótnem, ze stułą i manipularzem. Ornat czerwony materialny, różnymi kolorami w kwiaty robiony, w środku kolumna biała morowa z blaszką, koronką szychową marcypanową, bez stuły, z manipularzem, napsowany, płótnem czerwonym podszyty. Ornat adamaszkowy stary, ze stułą i manipularzem, płótnem błękitnym podszyty.

 

Kolor zielony

 

Ornat tabinowy z cielistą kolumną atłasową, z koronką marcypanową, błękitnym płótnem podszyty, ze stułą i manipularzem. Ornat gryzetowy zielony, z kolumną białą miotaną kwiatkami, materialną, ze stułą i manipularzem, płótnem pomarańczowym podszyty, cały dobry, z galonikiem szychowym. Ornat zielony materialny, stary, z kolumną cielistą, ze stułą i manipularzem, z galonkiem szychowym, płótnem szarym podszyty.

 

Kolor fiałkowy

 

Ornat fiałkowy, złotem przerabiany, bogaty, wszystek jednaki, z koronką złotą, ale jej miejscami nie masz, zieloną kitajką podszyty, ze stułą i manipularzem. Ornat materialny ze złotymi kwiatkami, kolumna szychem wyszywana na atłasie białym z galonkiem szychowym, ze stułą i manipularzem, pomarańczowym płótnem podszyty. Ornat szkotowy z manipularzem bez stuły, z frandzelką włóczkową obszyty, czerwonym płótnem podszyty.

 

Kolor czarny

 

Ornat atłasowy, na nim herb Ostoja wyszyty, z galonkiem szychowym około kolumny circumcirca z frandzelką superfinową obwiedziony, płótnem czarnym podszyty. Ornat kassowy z kolumną zieloną, ze stułą i manipularzem, z galonkiem szychowym, płótnem pomarańczowym podszyty. Ornat bombowy z kolumną białą, z galonkiem szychowym, płótnem pomarańczowym podszyty.

 

Kapy

 

Kapa biała adamaszkopwa, po niej kwiaty różne, obszyta galonkiem szychowym, listwy w niej parterowe czerwone, na nich kwiaty złote około szczytku, koronka marcypanowa, płótnem pomarańczowym podszyta. Kapa francuskiej materii w pasy, czerwona, listwy także materii białej, szychowym galonkiem circumcirca obszyta, popielatym płótnem podszyta. Kapa fiałkowa szkotowa, szczyt i listwy szkotowe białe, galonkiem superfinowym obszyta, około frandzelka, koronka włóczkowa, podszyta płótnem popielatym. Kapa grubrynowa czarna cała, frandzelką obszyta superfinową, około frandzla superfinowa, płótnem czarnym podszyta.

 

Wela białego koloru

 

Welum białe morowe, z koronką szychową. Welum białe, parterowe białe, ceglastą kitajką podszyte, z koronką szychową. Welum kitajkowe, rysowane na nim imię Jezus i kwiatki podszyte atłasem. Welum kitajkowe, wyszywane jedwabiami kwiatki i imię Marya, niepodszyte. Welum parterowe białe, z frandzlą superfinową, płótnem czerwonym podszyte.

 

Wela czerwone

 

Welum atłasowe, wyszyte na nim imię Jezus i kwiatki, musumbasem podszyte, z galonkiem szychowym. Welum adamaszkowe, frandzelką obwiedzione superfinową, podszyte płótnem zielonym. Welum czerwone tabinowe z koronką jedwabną. Welum kitajkowe, wyszywane kwiatki i Najświętsza Maryja Panna, nie podszyte.

 

Wela zielone

 

Welum tabinowe, w kwiatki wyszywane, i kielich w środku, wokoło marcypanowa frandzelka, płótnem błękitnym podszyte. Welum tabinowe, wyszywane w środku imię Jezus, wokoło koronka jedwabna, niepodszyte. Welum taftowe, nie dobre, obszyte frandzelką superfinową.

 

Wela fiałkowe

 

Welum wyszywane kitajkowe, w środku imię Jezus. Welum drugie, wyszywane na kitajce, w środku imię Jezus.

 

Wela czarne

 

Welum jedwabnicowe, wyszywane w środku imię Jezus. Welum jedwabnicowe, wyszywane w środku imię Marya. Welum czarne z imię Jezus i trupimi główkami, niedobre. Welum grubrynowe, czarnym płótnem podszyte, na nim krzyż biały płócienny.

 

Bursy koloru białego

 

Bursa parterowa, z galonkiem szychowym, płótnem pomarańczowym podszyta. Bursa adamaszkowa, z galonkiem szychowym, płótnem pomarańczowym podszyta. Bursa adamaszkowa biała, z drugiej strony trypowa, z galonkiem szychowym i frandzelką szychową, stara. Bursa adamaszkowa, z drugiej strony czerwona, materialna, niedobra. Bursa parterowa, kitajką podszyta, w pasy, stara. Bursa parterowa z jednej strony biała, z drugiej czerwona.

 

Bursy czerwone

 

Bursa atłasowa czerwona, z koronką szychową, nowa. Bursa adamaszkowa z kwiatami złotymi, galonkiem obszyta szychowym, błękitnym płótnem podszyta. Bursa adamaszkowa z marcypanową koronką obszyta, błękitnym płótnem podszyta.

 

Bursy zielone

 

Bursa tabinowa, wyszywana iedwabiami, błękitnym płótnem podszyta. Bursa atłasowa, z galonkiem, czerwonym płótnem podszyta. Bursa kamkowa, z galonkiem, błękitnym forztatem podszyta. Bursa kałamajkowa, z galonkiem szychowym, z drugiej strony axamitna, fiałkowa, nie dobra.

 

Bursy czarne

 

Bursa kamkowa, z jedwabnym galonkiem, popielatym płótnem podszyta. Bursa adamaszkowa, z szychowym galonkiem, pomarańczowym płótnem podszyta.

 

Bursy fiałkowe

 

Bursa adamaszkowa, z galonkiem szychowym, podszyta pomarańczowym płótnem. Bursa adamaszkowa, z szychowym galonkiem, pomarańczowym płótnem podszyta.

 

Pale (palki na kielich?) białe

 

Pala parterowa z szychowym galonkiem. Pala adamaszkowa, z szychowym galonkiem. Pala atłasowa, z szychowym galonkiem. Pala w pasy, kitajkowa, z jedwabną koronką. Pala kamkowa, z jedwabnym galonkiem.

 

Pale czerwone

 

Pala atłasowa, z koronką szychową, nowa. Pala adamaszkowa, z marcypanową koronką. Pala adamaszkowa z marcypanową koronką. Pala adamaszkowa, z szychowym galonkiem. Pala tabinowa, z szychowym galonkiem. Pala atłasowa, z jedwabnym galonkiem. Pala atłasowa, z marcypanową koronką. Pala nędzowa, z jedwabną koronką.

 

Pale zielone

 

Pala tabinowa, wyszywana. Pala kamkowa, z jedwabnym galonkiem. Pala kitajkowa, z jedwabnym galonkiem. Pala atłasowa, z szychowym galonkiem.

 

Pale czarne

 

Pala adamaszkowa, z galonkiem szychowym. Pala adamaszkowa, z szychowym galonkiem. Pala atłasowa, z szychowym galonkiem.

 

Pale fiałkowe

 

Pala adamaszkowa, z galonkiem szychowym. Pala adamaszkowa, z szychowym galonkiem. Pala kamkowa, z jedwabnym galonkiem.

 

Pale czarne

 

Pala kamkowa, z jedwabną koronką. Pala parterowa, z [szy]chowym galonkiem. Pala nędzowa, z jedwabnym galonkiem, niedobra.

 

Bursy do chorych czyli kapsuły

 

Bursa kitajkowa czerwona, stara. Bursa druga, potargana i nie znać, jaka materia, nie nadaje się do użycia (ad usum non valet).

 

Firanki

 

Firanek para francuskiej materii czerwonej, z kwiatkami złotymi po dwóch krajach marcypanową koronką obszyte. Firanek zielonych para, z krońcem parterowych. Firanek kitajkowych para, z krońcem, starych. Firanek zielonych w pasy para, z krońcem. Firanka muślinowa jedna w prążki. Firanek rąbkowych para.

 

Tabernacula

 

Tabernaculum czerwone, axamitne, z bokami galonem obwiedzione złotym. Tabernaculum czerwone, kitajkowe stare. Teraz adamaszkowe białe. Tabernaculum w środku atłasowe, żółte, po bokach błękitne, kitajkowe, stare. Baldachium nędzowe, stare, złe, popsute, bez lasek. Baldachium parterowe czerwone, z kwiatkami różnymi złotymi, to baldachium podbite kitajką w płomienie, ale już potargane, z wierzchu płótno błękitne, na dwóch laskach z gwintami wkręcanymi, na wierzchu gałki cztery, około gałeczek jest galonek szychowy. Sukienka na ołtarzu Zwiastowania parterowa ze złotymi kwiatkami. Płaszczyk parterowy na puszkę, koronką srebrną obwiedziony.

 

Zasłony kwadragezymalne

 

Zasłona na Wielki Ołtarz z płótna czarnego, przez środek krzyż biały płócienny, jedna. Zasłona na obraz Zwiastowania, płócienna, na tej malowany obraz Siedmiu Boleści Najświętszej Panny. Zasłona także płócienna, czarna, na tej malowany Pan Jezus w cierniowej koronie. Zasłona zielona płócienna, wypłowiała. Zasłona czarna, stara na Różańcowy ołtarz. Zasłona na Pasję w pośród kościoła. Płócien w jedną połę czarnych do nakrywania ołtarzy cztery. Sukno czerwone na gradusy do Ołtarza Wielkiego jedno. Sukno do ołtarza Różańcowego jedno. Pas jeden do Mszy niciany. Pas drugi potargany, włóczkowy. Sukno czarne na mary, lnianym płótnem podszyte. Poduszki włóczkowe do Mszy cztery.

 

Antepedia

 

Antepedium na wielki ołtarz żółte, kitajkowe, na nim bryty (bryły?) okołowane pasomonami błękitnymi jedwabnymi, konopnym płótnem podszyte. Antepedium na wielki ołtarz białe, kitajkowe, kolumny dwie żółte, kitajkowe, poprzecznie idzie pasamon żółty jedwabny, czarnym płótnem podszyte, złe. Antepedium do wielkiego ołtarza na błękitnym dnie dwa brety parterowe, trzy w paski – parterowe także przez środek pod wierzchem frandzla szychowa, czarnym płótnem podszyte. Antepedium czerwone kitajkowe, z zielonymi pasamonami jedwabnymi, złe, konopnym płótnem podszyte. Antepedium do wielkiego ołtarza, nędzowe, obszarpane, frandzla superfinowa i pasamony na nim takież żółte, czarnym płótnem podszyte. Antepedium półatłaskowe czerwone, pasamony jedwabne żółte między brytami przeszywane, konopnym płótnem podszyte. Antepedium do wielkiego ołtarza, zielone, wybijane na płótnie. Antepedium na płótnie malowane, w środku Baranek z chorągiewką, styrane, na drugiej stronie malowane, żałobno w trupie głowy. Antepedia półatłasowe, czerwone, do małych ołtarzy cztery, między bryty wprawione pasamony żółte, konopnym płótnem podszyte. Antepedium do bocznego ołtarza, kitajkowe, białe i żółte brety, między brytami galonek szychowy, pod wierzchem marcypanowa koronka, czarnym płótnem podszyte, nie dobre. Antepedium do małego ołtarza, nędzowe, galonek między brytami nie dobry, od wierzchu frandzla zła superfinowa, czarnym płótnem podszyte. Antepedium od małego ołtarza w bryty białe kitajkowe dwa, trzy czerwone krępowe, od wierzchu galonek, podszyte płótnem czarnym, ale złe. Antepedium od małego ołtarza seledynowe adamaszkowe, w środku kolumna czerwona adamaszkowa, między brytami galonki szychowe, od wierzchu we dwoje galonek szychowy. Antepedium od małego ołtarza, dwa bryty w nim kitajkowe białe, trzy krempowe, konopnym płótnem podszyte, od wierzchu galonek szychowy. Antepedium stare, materii nie rozeznać jakiej, bo spłowiało, złe. Kroniec albo palka w pięć brytów, trzy bryty kitajkowe białe, dwa czerwone kręmpowe, galonek między brytami i od wierzchu szychowy, płótnem konopnym podszyty, zły. Kroniec czyli pałka w pięć brytów, trzy kitajkowe papuziego koloru, dwa bryty białe kitajkowe, płótnem konopnym podszyte, galonek między brytami i od wierzchu szychowy. Umbrela na monstrancję jedwabnicowa czerwona, około krajów szywana, stara.

 

Chorągwie

 

Chorągiew adamaszkowa karmazynowa, na której obraz z jednej strony Najświętszej Panny Różańcowej, z drugiej strony św. Jan Nepomucen. Chorągiew tabinowa karmazynowa, na której obraz Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej ze św. Kunegundą i św. Dorotą. Z drugiej strony świętego Józefa, nowa sprawiona. Chorągiew adamaszkowa czerwona, wypłowiała, floresy po adamaszku malowane, obraz z jednej strony Najświętszej Maryi Panny, z drugiej strony św. Stanisław Kostka, około tej chorągwi wąska frandzelka jedwabna czerwona, frędzli takichże pięć, drzewo dobre, ale chorągiew zła. Chorągiew szkotowa fiałkowa, z pięcioma frędzlami włóczkowymi, ze sznurami takimiż. Obraz na jednej stronie chorągwi tej Zdjęcie Pana Jezusa z Krzyża, na drugiej stronie śmierć depcząca wszystkie stany, frędzle poobrywane u tej chorągwi, sznury potargane. Chorągiewek większych żółtych kamkowych para nowych, te chorągiewki są obwiedzione jedwabną frandzelką błękitną. Chorągiewek mniejszych kamkowych para. Chorągiew karmazynaowa z portretem ś.p. Pana Garlińskiego i nadgrobkiem jegoż. Pasja bracka, na tę półka forztatowa czarna. Druga czerwona z frandzlą fiałkową. Trzecia półkowa szkotowa fiałkowa z frandzelką włóczkową. Chorągiewek błękitnych na płótnie malowanych para nowych. Kap brackich sukiennych dziesięć. Płóciennych białych czterdzieści. Pasów do chorągwi dwa, do Pasji jeden. Lasek brackich pięć. Obrazów brackich czyli feretronów dwa, jeden noszą Bracia, drugi noszą Siostry Różańcowe. Skrzynka jedna na paschalną świecę. Skrzyneczka czyli karbona ze skoblami, wrzeciądzem i zawiasami.

 

Xięgi

 

Mszał wielki oprawny w szarą skórę z regestrem czerwonym, nadtyrany, klauzurki popsute. Mszał mniejszy in minori folio z regestrem czerwonym in monstri folio, sterany wiele, z klauzurkami. Mszał także trochę większy bez klauzurek z regestrem błękitnym, w szarą skórę oprawny, bardzo sterany. Mszalików requialnych starych złych trzy. Graduał wielki jeden, w białą skórę oprawny, z klauzurami mosiężnymi, z blachy, sterany bardzo. Antyfonarz wielki jeden, w białą skórę oprawny, podarty. Psałterz jeden wielki także w białą skórę oprawny, bez klauzur, podarty i nadtyrany. Agenda jedna staroświecka. Agenda druga nowsza. Procesjonał jeden. Agendka mała jedna.

 

Chusty białe

 

Alb sztuczkowych trzy. Alba rąbkowa w paski jedna. Alba rąbkowa nowa z wstążką (wstwąszką) jedna. Alba prosta lniana jedna. Alb starych dwie. Humerałów pięć. Komży złych trzy.

 

Obrusy

 

Obrusów z karmazynem sztuczkowych nowych pięć. Obrusów karmazynem czerwonym szytych sześć. Obrusów CZERWCEM szytych cztery. Obrusów, w paski na końcach jeden, drelichowych pięć, z koronkami jeden. Obrusów gładkich z koronkami siedem. Obrus sztuczkowy z koronkami jeden nowy. Obrus czerką szyty szeroką jeden. Obrusów żałobnych dwa.

 

Tuwalnie

 

Tuwalnia sztuczkowa nowa karmazynem w ząbki obwiedziona jedna. Tuwalni starych karmazynowym jedwabiem szytych trzy. Tuwalni CZERWCEM szytych w kwiatki sześć. Tuwalni w ząbki szytych trzy. Tuwalni na chrzcielnicę w paski, czerwonymi paskami obwiedzionych pięć. Tuwalni białym szyciem szytych i gładkich czterdzieści osiem. Tuwalni żałobnych jedenaście. Listwa żałobna jedna. Chustka żałobna jedna. Bawełnic karmazynowym i czarnym jedwabiem, także i szychem po końcach szytych dziewięć.

 

Ręczniki

 

Ręczników białym szyciem dwadzieścia dwa. Ręczników karmazynowym jedwabiem szytych nowych pięć. Ręczników czerwonym jedwabiem i szychem szytych piętnaście. Ręczników CZERWCEM czerwonym szytych siedemnaście. Ręczników czarnym jedwabiem osiem. Ręczników od lawaterza białych pięć. Ręcznik z CZERWCEM jeden. Ręcznik z jedwabiem czerwonym jeden. Listwy jedwabiami różnymi szyte dwie. Listwa jedwabiem karmazynowym szyta jedna. Szerzynka muślinowa na cyborium jedna. Szerzynka prostego płótna z szyciem jedna, a druga tej podobna. Fartuszków do Pasji płóciennych sześć. Komeżek dla chłopców do służenia Mszy dobrych sześć, komeżek złych sześć.

 

Obrazy w zakrystii i w kościele

 

Obraz Najświętszej Panny z Apostołami staroświecki na desce. Obraz Pana Jezusa siedzącego i trzcinę mającego. Obraz Najświętszej Panny Częstochowskiej stary. Obraz Z krzyża zdjęcie, ze czterema aniołami. Obraz mały św. Antoniego. Obraz drugi wielki św. Antoniego. Obraz Twarz Pana Jezusa, mały. Obraz staroświecki na desce św. Mikołaja. Śmierci dwie na płótnie malowane. Obraz Pana Jezusa ukrzyżowanego. Obraz Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Panny, na głowie korona i korali na nim pięć nitek z dętkami i krzyżyk srebrnym, i dwa portreciki. Obraz Niepokalanego Poczęcia drugi. Obraz staroświecki, na nim św. Wawrzyniec i św. Barbara, wymalowani na desce. Obraz św. Anny wymalowany na desce, staroświecki. Obraz staroświecki na desce, na nim św. Stanisław, św. Wawrzyniec, św. Agnieszka i św. Dorota. Obraz św. Barbary. Obraz staroświecki na desce, na nim św. Mikołaj i św. Barbara z mieczem. Obraz malowany: Monstrancja i dwóch aniołów. Obraz św. Mikołaja po jednej stronie Wielkiego Ołtarza. Obraz św. Marcina po drugiej stronie ołtarza. Obraz staroświecki na desce malowany Najświętszej Panny, św. Anny, św. Barbary, św. Katarzyny. Obraz nad kazanicą św. Józefa i z Bogiem Ojcem. Obraz Pana Jezusa siedzącego. Obraz Pana Jezusa ukrzyżowanego. Obraz Najświętszej Panny Częstochowskiej bez ram. Obraz malowany albo portret x. Plebana. Obraz św. Kazimierza bez ramy, już zły. Portret drugiego x. Plebana. Obraz Poznanie Pana Jezusa przy drzwiach. Obraz św. Kunegundy i z (…) malowany. Obraz Najświętszej Panny Częstochowskiej na chórze. Obraz Pana Jezusa ukrzyżowanego, w chórze wprawionego. Obraz Pana Jezusa ukrzyżowanego. Obraz do noszenia na procesji Najświętszej Panny Częstochowskiej na drugiej stronie św. Anny. Obraz św. Franciszka. Obraz Najświętszej Panny i Salwatora. Obraz Najświętszej Panny Częstochowskiej, i Studziannej. Obraz Pana Jezusa pod krzyżem i św. Karola. Obraz staroświecki św. Marcina na desce w kruchcie. Obraz św. Stanisława Biskupa malowany na desce, staroświecki. Obraz Pod krzyżem idący z Najświętszą Panną. Obraz cyrkularny, w pół św. Anny. Obraz bez ramy, na nim malowany świat, a na świecie koło, na kole Pan Jezus stoi mający łuk bez ramię przepasany i strzały z rąk puszczający, ze trzema herbami. Relikwiarz przed Wielkim Ołtarzem. U św. Anny Agnus Dei. Agnus Dei. Piętnaście małych obrazków.

 

Cmentarz

 

Cmentarz wokoło jest oparkaniony i na nowo obity, w którym jest furtek cztery, jedna wielka od wsi, którą aktualnie kończą. Druga na Wikarię, do której drzwi na zawiasach i hakach z antabą i klamką żelaznymi. Trzecia od Dworu, w tej drzwi na zawiasach i hakach z antabą i klamką żelaznymi. Czwarta od Plebanii nowa wystawiona, bo tej przedtym nie było w tej teraz drzwi na zawiasach i hakach z antabą, klamką i skoblami żelaznymi. Ogrodziec na Cmentarzu w cyrkuł robiony, dach nad nim, w tym Pan Jezus ukrzyżowany, do tego Ogrójca są drzwi, spod sobótek, na zawiasach i hakach z haczykiem żelaznymi.

 

Wsie do tego kościoła należące

 

Pleszów Haereditatis Jaśnie Oświeconego Xięcia Jmci Janusz Sanguszki, Miecznika Wielkiego Xięstwa Litewskiego. Kujawy tegoż samego. Lubocza Konwentu Zwierzynieckiego przy Krakowie. Grembałów Peraugusti Capituli Cathedralis Cracoviensis. Krzesławice Praepositurae Miechoviensis. O wsi zaś Brzegi już jest powyżej opisane. Stan kościoła zanotowany. Z tych zaś wsi powyżej wymienionych, liczy się Spowiedź Paschalną, osób około tysiąc dwieście. Ci wszyscy tego roku otrzymali rozgrzeszenie w Spowiedzi Paschalnej.

(...)

 

"Decretum Reformationis pro Ecclesia Parochiali in Pleszow"

 

W tym kościele chrzcielnica od strony Ewangelii ma być przeniesiona (przenoszenia Ewangelii), naczynia pobielone. Posadzka kościoła do remontu. Konfesjonały umieścić w bardziej odpowiednim miejscu. W wielkim ołtarzu, gdzie jest Obraz św. Wincentego, nad tym obrazem Świętego Tytułu Kościoła inne obrazy (…) Ducha Świętego pomiędzy należy umieścić. A stare okno małe uczynić większym, by było więcej światła. Kielichy, pacyfikał i inne rzeczy poświęcone należy wyremontować. (…) Parafianie dokładnie zachowują dziesięcinę należną temu kościołowi. A co do wsi Brzegi, jakim prawem i jaką urzędową transakcją została ona przekazana pod parafię Grabie, należy poważnie zbadać. A zaś wszyscy zarejestrowani wierni kościoła pleszowskiego niech mają odpowiednią naukę, Katechizm we wszystkie niedziele niech jest przedkładany. Młodzi niech ćwiczą w scholi. I dalej niech dla obydwu, tak Jaśnie Oświeconemu i Wielebnemu Rektorowi Kościoła, jak i jego Wielebnemu Wikaremu, forma stada sobie powierzonego z ducha niech będzie niewiędnącą ich prac koroną, którą otrzymają od Najwyższego Pasterza Chrystusa Pana. Dan w Pleszowie, Roku, Miesiąca i Dnia – jak wyżej.

 

https://sdm.upjp2.edu.pl/obiekty-archiwalne/acta-visitationis-decanatus-proszoviensis-et-vitoviensis-vigore-instrumenti-delegationis-a-r-d-andrea-stanislao-kostka-in-zaluskie-zaluski-episcopo-cracoviensi-duce-severiae-emanati-in-persona-r-d-mathiae-josephi-a-lubna-lubinski-canonici-cathedralis-et-consistorii-generalis-cracoviensis-iudicis-surrogati-praepositi-ressoviensis-a-d-1747-factae

 

 

 

---

tagi: św. wincenty z saragossy  kościół w pleszowie 

	Trzy-Krainy
	19 lipca 2023 21:20

16     569    4 zaloguj sie by polubić